[مدت‌زمان خواندن: ۵ دقیقه] سرانجامِ دار و دسته‌بازی و صنف‌بازی و حلقه ادبی ناراستی و پیکارِ بیهوده است. این عارضۀ طبیعیِ پذیرش منافعِ گروهی‌ست؛ خواه آخوند باشی یا وکیل یا نویسنده یا شاعر یا پزشک. گیر می‌افتی؛ مگر آزاده باشی. سارتر و مسؤولیت نویسنده می‌گویند: این سارتر بود که با وجود تعهد در جناحِ چپ، حملۀ شوروی سابق به …

[مدت‌زمان خواندن: ۳ دقیقه] احتمالاً عنوانِ این متن برای عاشقانِ خودنویس وسوسه‌انگیز باشد. اما روی صحبتم با شیفتگان خودنویس نیست. می‌دانید چرا باید با خودنویس بنویسیم؟ شتابِ یاوه‌گویانه نوشتن با خودنویس برخلافِ نوشتن با ابزارهای دیجیتال، کُند است و گاهی باعث درد انگشتان هم می‌شود. اگرچه نوشتن با لپتاپ و روی صفحۀ نوری (کاری که خودم همین الان دارم …

[مدت‌زمان خواندن: ۴ دقیقه] کورش اسدی چندی پیش مُرد. خودکشی کرده بود. بی‌بی‌سی هم بی‌درنگ خبر را در بوق کرد. با زنش هم مصاحبه کردند. نه کدخدایی رفته بود نه کدخدایی آمده بود: یک خودکُشی ساده که در نظرِ مخاطبانِ ادبیات ایران، از نویسنده‌جماعت بعید نیست. این باور از کِی و کجا دربارۀ جریان ادبی ایران باب شد؟ ریشه‌اش …

[مدت‌زمان خواندن: ۸ دقیقه] چطور نویسنده شویم؟ خیلی‌ها رویای نویسنده‌شدن دارند و برای رسیدن به این رویا، به هر چیزی متوسل می‌شوند. حسام‌الدین مطهری ده کلید اساسی برای نویسنده‌شدن را در این مطلب آورده است: ۱۰ فرمان برای نویسنده شدن

[مدت‌زمان خواندن: ۴ دقیقه] برای کسانی که احتمالاً فکر می‌کنند نویسنده آدم ویژه‌ای است، خاطره‌ای دارم. این نوشته دربارۀ تعامل مخاطب با نویسنده است، هرچند ظاهرش اینطور نباشد. شانزده هفده ساله بودم که «منِ او» را خواندم. یکی از رفقایم که چند سال است جلای وطن کرده گفت رضا امیرخانی را می‌شناسی؟ و بعد کمی دربارۀ امیرخانی گفت و …