خیلی‌ها می‌پرسند داستان را با چه برنامه‌ای تایپ کنم یا با کدام نرم‌افزار رمان بنویسم. در ادامۀ این نوشته بیش از ده برنامه مختلف برای گوشی همراه و کامپیوتر معرفی کرده‌ام که به کمک شما می‌آید. این یک مطلب جامع است که نه‌تنها به شما نرم‌افزار معرفی می‌کند بلکه فوت و فن‌هایی را هم یادآوری …

دویچه‌ولۀ فارسی سیه‌روزی این روزهای زنِ ایرانی را بهانۀ گفتگویی با فریبا وفی -داستان‌نویس- کرده و سؤالاتی دربارۀ نویسندۀ معاصر و زن در ایران پرسیده و پاسخ‌هایی گرفته است. آن بخش از پرسش و پاسخ‌ها را که دربارۀ زنِ ایرانی در جامعۀ امروز است کنار می‌گذارم؛ چون گفتن درباره‌اش مثنوی که چه عرض کنم، ترکیب‌بندِ …

درمان با نوشتن سرفصلِ بسیاری از پژوهش‌های روانشناختی و توصیه‌های روانشناسی‌ست. ما هر چه باشیم، در مواجهه با خیانت، دشمنی، ظلم، ناکامی و شکست از حالت عادی خارج می‌شویم و وضعیتی متفاوت پیدا می‌کنیم. ممکن است چیزی را بشکنیم، به دیگری حمله‌ور شویم، افکارِ شوم در سر بپرورانیم و به خودمان یا دیگری آسیب بزنیم.

نخی از چهارمین پاکتِ سیگارم درآوردم. جنایت و مکافات را روی زانو گرفتم و برای بار چندم دیباچۀ مهری آهی را خواندم که چندسطر یک بار می‌گوید: «اما این کامیابی و خوشی نیز دیری نپایید…»

بگذرید از جامعۀ ادبیِ ایرانِ امروز که برای «به به» یا «تخریب» یکدیگر دست به قلم می‌برند. نویسنده برای مخاطب می‌نویسد. ممکن است مخاطبِ نویسنده در اکنون و نزدیک یا در آینده‌ای که نیامده و در سرزمینی نامحتمل چشم باز کند. در هر حال، حقوق نویسنده و مخاطب کتمان‌ناشدنی‌ست.

اگرچه زبانِ پختۀ محمود دولت‌آبادی را همیشه ستودم، به‌نظرم داستان‌نویس چیره‌دستی نیست*.  اما مگر می‌شود از آدم‌ها (هرکه باشند و هرچه باشند) نیاموخت؟ شاخک‌های داستان‌نویس تیز است برای آموختن. رابطۀ محمود دولت‌آبادی و منتقدان قابل تأمل است. یک خاطره به‌گمانم دو سال پیش‌تر از این، دولت‌آبادی سخنرانی کوتاهی در جمعی کوچک داشت. حرفی زد به …