«مخاطب» از مصدرِ «خطب» یعنی «آنکه با وی سخن گفته شود.» آن‌وقتی که هنوز آخوند بودن عِرض و آبرو داشت، آخوندِ صدرِ مجلس و بالای منبر را که با مردم سخن می‌گفت «خطیب» می‌خواندند. «خطبه» و «خطاب» را هم از همین خانواده ساخته‌اند. همه چیز در گروِ «گفتن» و «شنیدن» است و گفتن و شنیدن …

اگرچه فناوری‌های نوپدید بیشتر به سیاهچاله‌ای برای قدرت نویسندگی و نوشتن شباهت دارند، گاهی هم ممکن است سودمند باشند. امروز بسیاری از نویسندگان جهان از گوشی‌های همراه هوشمند (Smart Phone) استفاده می‌کنند. چند درصد از نرم‌افزارهای گوشی شما اپلیکیشن مناسب نویسندگی است؟ در ادامه سعی می‌کنم چند نرم‌افزار مناسب نویسندگی را معرفی کنم. (به‌روزرسانی و …

دویچه‌ولۀ فارسی سیه‌روزی این روزهای زنِ ایرانی را بهانۀ گفتگویی با فریبا وفی -داستان‌نویس- کرده و سؤالاتی دربارۀ نویسندۀ معاصر و زن در ایران پرسیده و پاسخ‌هایی گرفته است. آن بخش از پرسش و پاسخ‌ها را که دربارۀ زنِ ایرانی در جامعۀ امروز است کنار می‌گذارم؛ چون گفتن درباره‌اش مثنوی که چه عرض کنم، ترکیب‌بندِ …

درمان با نوشتن سرفصلِ بسیاری از پژوهش‌های روانشناختی و توصیه‌های روانشناسی‌ست. ما هر چه باشیم، در مواجهه با خیانت، دشمنی، ظلم، ناکامی و شکست از حالت عادی خارج می‌شویم و وضعیتی متفاوت پیدا می‌کنیم. ممکن است چیزی را بشکنیم، به دیگری حمله‌ور شویم، افکارِ شوم در سر بپرورانیم و به خودمان یا دیگری آسیب بزنیم.

نخی از چهارمین پاکتِ سیگارم درآوردم. جنایت و مکافات را روی زانو گرفتم و برای بار چندم دیباچۀ مهری آهی را خواندم که چندسطر یک بار می‌گوید: «اما این کامیابی و خوشی نیز دیری نپایید…»

بگذرید از جامعۀ ادبیِ ایرانِ امروز که برای «به به» یا «تخریب» یکدیگر دست به قلم می‌برند. نویسنده برای مخاطب می‌نویسد. ممکن است مخاطبِ نویسنده در اکنون و نزدیک یا در آینده‌ای که نیامده و در سرزمینی نامحتمل چشم باز کند. در هر حال، حقوق نویسنده و مخاطب کتمان‌ناشدنی‌ست.