بحران اقتصادی چه ضربه‌ای به کتابخوانی می‌زند؟ در این مدت به‌عنوان یک داستان‌نویس، بارها و بارها با خودم فکر کرده‌ام عاقبت چه بر سر کتاب و کتابخوانی می‌آید؟ وقتی مردم گوشت و مرغ و نان‌شان را به‌زحمت تدارک ببینند یا اصلا نتوانند مهیا کنند، چه جایی برای کتاب می‌ماند؟ مردم حق دارند کتاب نخوانند دو …

کمتر از نیم ساعت وقت دارم تا از درمان با خواندن یا همان درمان با کتابخوانی بگویم. احتمالاً تا به حال زیاد با چنین تیتری مواجه شده‌اید. پیش‌تر هم دربارۀ درمان با نوشتن چیزکی نوشته بودم. کتابخوانی به‌ذات فضیلت و برتری نیست. هر کسی به‌دلیلی کتاب می‌خواند. گاهی اوقات صرفاً برای لذت بردن از یک …

در کشوری که ناشرانش از کتابفروشی‌هایش بیشترند (مثلِ این است که کارخانه‌های آرد از نانوایی‌ها بیشتر باشند) نمایشگاهِ کتاب فصلِ خزانِ کتاب است و بس. ولی به هر حال، ممکن است همچنان اصرار داشته باشید به نمایشگاه کتاب بروید و کتاب‌ها را از آنجا تهیه کنید. ممکن است این راهنما به کارتان بیاید: نسخۀ شخصی …

چرا کتاب بخوانیم و چرا رمان بخوانیم سؤال خیلی‌هاست. بارها با این سؤال‌ها مواجه شده‌ام. دانستنِ فایدۀ کتابخوانی، حقِ هر آدمی‌ست. پیش‌تر هم گفته‌ام، کتابخوانی باید نیازی را رفع کند وگرنه بی‌ثمر است. حالا این نیاز ممکن است نیازی کوتاه‌مدت، میان‌مدت یا بلندمدت باشد. نیازی فکری باشد یا نیازی معیشتی یا مکانیکی.

همواره در نوشته‌های من شک کن. اگر دروازۀ ذهنت را به سربازانِ نقد و تحلیل و تفکر ایمن نکرده‌ای، هرگز کلماتم را نخوان. آنچه می‌گویم شاید نامش مطالعه انتقادی باشد. از نام‌ها هم گذر کن. جز برای تأمل و تشکیک به کلماتم نزدیک نشو.

عطاملکِ جوینی در تاریخِ جهانگشا در بابِ سقوطِ نیشابور به‌دستِ سپاهِ مغول ناله‌های بسیار کرده. نیشابوری که از آن دم می‌زند نه این نیشابورِ امروزی‌ست. فیروزه‌ای را تصور کنید بر انگشتریِ ایران؛ پرجلوه از تنفسِ علما و آبادیِ کتابخانه‌ها و برکتِ زمین. او می‌نویسد: