مسئله دین برای منِ داستان‌نویس که در جامعه‌ای به‌ظاهر دین‌مدار زندگی می‌کنم همواره جالب توجه است. چه می‌بینم؟ دین‌داری واقعی یا؟
برچسب: تذکره اندوهگینان
دورهمی به‌بهانۀ انتشار رمان تذکره اندوهگینان
مراسم دورهمی به‌بهانۀ انتشار رمان تذکره اندوهگینان پنجشنبه ۱۵ تیرماه ۱۳۹۶ ساعت ۱۷ برگزار می‌شود. مجلس، مجلسی‌ست ساده و خارج از قواعدِ رونمایی‌ها یا جشنِ امضاهای مرسوم. به‌جای سخنرانی‌های خشک، در این دورهمی همه فرصت صحبت کردن دارند. برخی از…
ما روایت می‌شویم
ادبیات اتفاقی هست و نیست. امر خلاقه در خلأ اتفاق نمی‌افتد و نویسنده تهی‌سر و تهی‌دل نمی‌نویسد. او در بسترِ زمان و مکان بارور می‌شود: ناخودآگاهش نطفه می‌پذیرد. اگر نویسنده‌ای برای بازگویی داستانش بستر زمانی قرن چهارم-پنجم هـ.ق را انتخاب…
اندوه بزرگسالی به‌جای مشت نوجوانی
دورۀ راهنمایی روزهای ویژه‌ای بود. پدرم کسب و کارش را عوض کرد. اجاره‌نشین شدیم. دروۀ بلوغ بود. بعد از سال‌ها خانه‌مان را عوض کردیم. رفتیم جایی نسبتاً پرت و اجاره‌نشین شدیم. جای جدید آپارتمان دلگیری بود. جایی غریب وسط بلوک‌های…
پیش‌فروش رمان تذکره اندوهگینان
تذکره اندوهگینان رفته‌رفته به انتشار نزدیک‌تر می‌شود. «اندوه را مرکبِ شادی کن!» از دیروز (۱۵ اسفندماه ۱۳۹۵) پیش‌فروش رمان تذکره اندوهگینان شروع شد. در صفحه‌ای ویژه، مفصلاً دربارۀ زیر و بم این کتاب نوشته‌ام. می‌توانید با کتابِ جدیدم بیشتر آشنا…
کشتن یزدگرد در غربت، یا: دیگر چه فرقی می‌کند؟
آب‌جوش فراهم می‌کنم. برای خودم نسکافه درست می‌کنم و می‌نشینم به نوشتن. کاری‌ست که بعد از یک شب بی‌خوابی به ذهنم می‌رسد تا بتوانم در طولِ روز همچنان بنویسم. این برنامۀ روزانۀ کسی‌ست که آرزوهایش را کُشته است. راستش دیشب…
فصلِ اول از روایتِ کتابِ نسخهٔ قاهره
در آغاز نور بود و جز نور نبود. تا آنگاه که غم پدید آمد. و من عبدالله بودم در حیرانی، به سفر شدم در حیرانی تا بیابم رازِ شادمانی. جان به لب‌آورده در سجنِ سیه‌روی دیوِ شب راه پیمودم. بگشتم…