[مدت‌زمان خواندن: ۲ دقیقه] عنوانِ ترسناکی برای نوشته انتخاب کرده‌ام. با مشتاقانِ نشرِ ترس رفاقتی ندارم و از گسترش تئوری «وحشت» هم استقبال نمی‌کنم. اما واقعیت دارد: زبان فارسی امروز در نقطه‌ای است که اگر به تولید محتوا سرعت و کیفیت نبخشیم، تا ده سالِ دیگر مرگ زبان فارسی را خواهیم دید. زبان‌شناسان از تغییر زبان هراسی ندارند. «زبان …

[مدت‌زمان خواندن: ۴ دقیقه] وزارتِ ارشاد جمهوری اسلامی اداره‌ای زیرمجموعۀ معاونتِ فرهنگی‌اش دارد که کارش «سانسور» است. اسمش چیست؟ دفترِ فلان. حتی در نام‌گذاری این دفتر هم بی‌صداقتی و بی‌جسارتی هویدا است. و بعد در شیوۀ «ابلاغِ اصلاحات» یا اعلامِ «غیرمجاز» بودنِ یک کتاب. اسم اهمیت دارد، همانقدر که رسم اهمیت دارد. برای من و همکارانم که اهلِ کلمه‌ایم …

[مدت‌زمان خواندن: ۳ دقیقه] کمتر از نیم ساعت وقت دارم تا از درمان با خواندن یا همان درمان با کتابخوانی بگویم. احتمالاً تا به حال زیاد با چنین تیتری مواجه شده‌اید. پیش‌تر هم دربارۀ درمان با نوشتن چیزکی نوشته بودم. کتابخوانی به‌ذات فضیلت و برتری نیست. هر کسی به‌دلیلی کتاب می‌خواند. گاهی اوقات صرفاً برای لذت بردن از یک …

[مدت‌زمان خواندن: ۳ دقیقه] راستش این روزها سخت سرگرمِ نوشتنم، آن‌قدر که یازده روز می‌شد دفترِ یادداشت‌های شخصی‌ام را هم باز نکرده بود. اخبار را هم دنبال نمی‌کنم چون موقعِ نوشتن به آرامش محتاجم. اما نیمه‌شب دنبالِ چیزی می‌گشتم و به یادداشتی از رضا امیرخانی برخوردم دربارۀ میثم نیلی و مجمع ناشران انقلاب اسلامی. خواندمش. گفتگوی «آقا میثمِ گُل» …

[مدت‌زمان خواندن: ۳ دقیقه] فوتبال همیشه درسی برای زندگی‌ست. تیم ملی ایران برخلافِ همۀ ادوارِ پیشینِ جامِ جهانی، این‌بار مردانۀ مردانه جنگید. جنگید و حذف نشد؛ چرا که جنگجوهای واقعی شاید شکست بخورند، اما هرگز حذف نمی‌شوند. پنج قاب از تیم ملی ایران برای مردم و حکّامِ ایران درس‌آموز است.   یک: ایرانِ همۀ ایرانی‌ها، ایرانِ فرصت‌ها در این …

[مدت‌زمان خواندن: ۲ دقیقه] سوادِ خواندن و نوشتن هر روز فراگیرتر می‌شود. خبرِ خوبی است، نه؟ اما این خبرِ خوب هم برای خودش وجوهِ ناجوری دارد. از کاهش دقت زبان‌آموزان و نونویسان بگیرید تا تغییرِ رفتارِ نوشتاریِ باسوادانِ دنیا تحتِ تأثیرِ پیشرفت‌های فناورانه و افزایشِ سرعتِ زندگی. حالا دهۀ هفتادی‌ها و دهۀ هشتادی‌ها ترجیح می‌دهند بیشتر با اصوات حرف …