به دوستانی که تصور میکردند سامی یوسف در جایگاهِ یک فقیه، یا پاسدارِ سپاهِ پاسداران، یا تکبیرگوی وسطِ نماز جمعه، یا «مظلومکِشِ» وسطِ هیئت باید بیاید و عرضِ اندام کند، پیشنهاد میکنم ویدئوی بالا را ببینند. این ویدئو از آلبومِ هنوز منتشرنشدهٔ سامی یوسف است که بنا بود ماهِ آیندهٔ میلادی منتشر شود، اما یکباره و درست در زمانی که آتشِ اختلافها در خاورمیانه بر سرِ مسائلِ مذهبی گُر گرفته است منتشر میشود. در این برای آنانی که میاندیشند عبرتها نهفته است.
سامی یوسف و امثالِ او، هنرمندند. این طرزِ تلقی که همه را همچون خود بپنداریم و فکر کنیم همه باید مانندِ ما فکر کنند، مانندِ ما عمل کنند، زیستی همانندِ ما داشته باشند، دیدگاهی جمودی و ناپذیرفتنیست. از نظرِ من، سامی یوسف بارِ دیگر -بدونِ آنکه بر مذهب یا فرقهای تأکید و نورافشانی کند- وظیفهٔ هنرمندانهاش را انجام داده است. مطمئناً پس از این او هزینههایی خواهد پرداخت، چنانکه ساعاتی از انتشارِ این موزیکویدئو نگذشته، برخی او را متهم کردهاند «موسیقی شیعی» ساخته است. برای من شیعه یا سنی بودنِ سامی یوسف ذرهای اهمیت ندارد. او هنرمندی مسلمان است و همین برای آنکه قدرش را بدانم کافیست.
اتهامِ «اسلامِ بیخاصیت» زدن به سامی یوسف بیش از هر چیز بهنظرم زیبندهٔ همانانیست که چنین اتهامی را مطرح کردهاند. آنانی که با آتش زدنِ سفارتخانهٔ یک کشور یا بالا رفتن از دیوارهایش برای اسلام هزینه میتراشند و خونها را بیبها میکنند. خاصیت داشتن دست به اسلحه بردن و آتش برافروختن نیست.