از سیاست و سیاستورزان بیزارم. وقتی عنانِ کار بهدستِ آنها میافتد طی دو دهه سرمایههای انسانی، طبیعی و مالی وطنم را با خودخواهیها و لجبازیها نفله میکنند.
حماقت/خیانتی در لباسِ لجبازی با جهان
«کشور ایران در بین مدارهای 25 تا 40 درجه عرض شمالی قرار گرفته است و در منطقهای واقع شده که به لحاظ دریافت انرژی خورشیدی در بین نقاط جهان در بالاترین ردهها قرار دارد. میزان تابش خورشیدی در ایران بین 1800 تا 2200 کیلووات ساعت بر مترمربع در سال تخمین زده شده است که البته بالاتر از میزان متوسط جهانی است. در ایران به طور متوسط سالیانه بیش از 280 روز آفتابی گزارش شده است که بسیار قابل توجه است. مرکز تحقیقات و فناوری اتوماسیون صنعتی ایران»
روز تأمل
ایران، کشوری با حدودِ 50 میلیون هکتار سرزمینِ کویری ظرفیتِ بهرهگیری از انرژیِ پاک و خدادادیِ خورشیدی را کنار گذاشت و به جایش بر طبلِ لجبازی کوبید. ماحصلِ این لجبازیها، مرگِ جوانانمان، محروم ماندن از برخی امکاناتِ طبیعی، صرفِ هزینههای بسیار بابتِ ساختِ ادوات و تجهیزاتِ لجبازی و تحمیلِ هزینههای جبرانناپذیر شد. عواقبی که اگرچه با متوقف شدنِ احتمالی روندِ لجبازی ممکن است سایهٔ سنگینش را از سرمان بردارد، جای زخمش هرگز التیام نمییابد.
امروز روزِ شادمانی نیست، روزِ تأمل است. تأمل دربارهٔ حقیقتی که لاپوشانی میشود.