هنری دیوید ثورو فیلسوفِ قرنِ ۱۹ امریکا و نویسندۀ کتاب والدن برای ما ایرانی‌ها نسبتاً گمنام است. نسبت به که؟ نسبت به کسانی مثلِ نیچه یا حتی اپیکور و اسپینوزا. والدن مهمترین اثر هنری دیوید ثورو است که در اینجا معرفی شده است.
در عینِ حال، ثورو فیلسوفی‌ست با نظریه‌های کاربردی‌تر. اگر اپیکور و اسپینوزا دربارۀ عمقِ وجودیِ انسان سخن گفتند، ثورو دربارۀ آنچه که انسانِ هم‌عصرش با آن درگیر است هم سخن گفته است.
نظریاتِ ثورو از این حیث برای ما کارکرد دارد که دربارۀ پیشرفت‌های تکنولوژیک سخن گفته است. او در زمانه‌ای زندگی کرده که انقلابِ صنعتی استخوان‌های طبیعت را خرد می‌کند.
ثورو حدودِ ۲ سال از زندگی‌اش را در جنگلی نزدیکِ محلِ زندگی‌اش می‌گذراند. او به حوالی دریاچۀ والدن (جایی که امروز یک موقعیت توریستی مهم است) کوچ می‌کند و تن به زندگیِ ابتدایی می‌سپرد. البته ثورو تأکید می‌کند از زندگی نبریده است.
اما چرا جنگل‌نشین می‌شود؟ پاسخ را باید در کتابِ مفصلِ والدن جست. کتابی که نوعی مانیفستِ فلسفی‌ست. اما این مانیفست در قالبِ اثری فلسفی بیان نشده بلکه ما با یک اثر ادبیِ دندان‌گیر مواجه هستیم.
هنری دیوید ثورو به مردمِ زمانه‌اش می‌گوید: ساده کنید. او در واکنش به مسابقۀ بی‌معنا و پُرسرعتِ پیشرفت برای فناوری، به طعنه می‌گوید: آنچه می‌سازید نه تنها آسودگی نمی‌آورد بلکه همه چیز را پیچیده‌تر می‌کند.
ثورو با اشاره به ماشین بخار و قطار می‌گوید: گمان می‌کنید که با بیل و ذغال کیفیت زندگی را ارتقا می‌دهید اما وقتی مأمورِ قطار فریادکشان می‌گوید سوار شوید و وقتی قطار ایستگاه را ترک می‌کند، بخار و دود فرو می‌نشیند و می‌بینیم تعداد زیادی زیر دست و پا مانده‌اند.
گریزِ ثورو از مدنیت، قانون، دین و عُرف، گریزی ارادی‌ست برای بازیافتنِ انسان. والدن گزارشی‌ست از این گریزِ خودخواسته و رفتنِ به عمقِ تفکرِ ساده اما کاملاً انسانیِ فیلسوفی در جنگل.
معرفی ویدیویی والدن نوشته هنری دیوید ثورو
در ادامه می‌توانید ویدئوی معرفی این کتاب را که نشرِ روزنه به‌تازگی منتشرش کرده است تماشا کنید. این ویدئو حاصلِ کار من در گروهِ آرت‌تاکس است:
این نوشته مفید بود؟ با همرسانی آن در شبکه‌های اجتماعی، به نشر محتوای مفید کمک کنید.
