مردی که از بالای ساختمان حاشیهٔ اتوبان به دور دست خیره شده است

هر از گاه تصویرِ مردی را می‌بینم که روی دیوارِ حاشیهٔ اتوبان ایستاده است. تصویری از او که اسلحه‌ای به اندازهٔ خودش روی دست گرفته تا نگذارد دشمن خانه‌اش را بگیرد. ربطی به سومِ خرداد ندارد. هر زمان، هر بار که از اتوبانی در تهران رد می‌شوم، به یاد می‌آورم که در زمینِ خدا، بسیار بسیار شرمندهٔ مردی هستم که نامش به نیکی برده می‌شود.