کمتر از نیم ساعت وقت دارم تا از درمان با خواندن یا همان درمان با کتابخوانی بگویم. احتمالاً تا به حال زیاد با چنین تیتری مواجه شده‌اید. پیش‌تر هم دربارۀ درمان با نوشتن چیزکی نوشته بودم. کتابخوانی به‌ذات فضیلت و برتری نیست. هر کسی به‌دلیلی کتاب می‌خواند. گاهی اوقات صرفاً برای لذت بردن از یک …

چرا کتاب بخوانیم و چرا رمان بخوانیم سؤال خیلی‌هاست. بارها با این سؤال‌ها مواجه شده‌ام. دانستنِ فایدۀ کتابخوانی، حقِ هر آدمی‌ست. پیش‌تر هم گفته‌ام، کتابخوانی باید نیازی را رفع کند وگرنه بی‌ثمر است. حالا این نیاز ممکن است نیازی کوتاه‌مدت، میان‌مدت یا بلندمدت باشد. نیازی فکری باشد یا نیازی معیشتی یا مکانیکی.

چاپِ حاشیه بر کتاب و مزمزۀ کلمات چندماهی‌ست تمام شده. احتمالاً باقیِ نسخِ راهنمای کتاب هم دیر یا زود تمام می‌شود. از ۱۳۹۲ تا امروز، هم برخی نظراتم دربارۀ مطالعه، کیفیتِ خواندن و روش‌های ترویج مطالعه تغییر کرده، هم مواردی که پیش‌تر گفتم مشمولِ گذرِ زمان شده است.

بریده کتاب در شبکه‌های اجتماعی سریع‌تر از نسخه‌های کتاب در کتابفروشی‌ها دست به دست می‌شود. جای خوشحالی‌ست؟ نه. چرا؟ پیش‌تر دربارۀ تأثیرِ نامطلوبِ ول‌گردی نویسنده در شبکه‌های اجتماعی زیاد گفته‌ام. حضورِ نویسنده در شبکۀ اجتماعی مساوی‌ست با نوعی خودارضایی: تن و جان می‌رود و نطفه‌ای جای‌گیر نمی‌شود. حرافی و پرگویی یکی از خصایص شبکه‌های اجتماعی‌ست. …

تب و تابِ بهره‌گیری از شبکه‌های اجتماعی برای بهبودِ کسب و کار یا ترویج و تبلیغِ یک کالا و فرهنگ بسیار بالا است. سمینارها، همایش‌ها، کارگاه‌ها و… مختلفی روزانه دربارهٔ همین موضوع برگزار می‌شود. در نشستِ بررسی نقشِ شبکه‌های اجتماعی در ترویج کتابخوانی که در قالبِ سلسله نشست‌های نمایشگاه کتاب تهران برگزار می‌شود، دکتر یزدان …

درمان جامعه با نسخۀ آگوستو بوآل محتمل‌تر است. در روزهای آخرِ اسفند، از سرِ اتفاق گذرم به تماشاخانه‌ای افتاد و فرصتی مهیا شد تا با مفهوم و فلسفه‌ای نو مواجه شوم. ناخواسته پای صحبت‌های دکتر قطب‌الدین صادقی و استاد منصور براهیمی نشسته بودم و دربارهٔ «تئاتر شورایی» می‌آموختم. آن‌طور که از صحبت‌های قطب‌الدین صادقی آموختم، تئاترِ …