یک پیشنهاد برای عیدِ نوروز؛ خواه پند گیر خواه به من چه؟

خریدهای ریز و درشت و گاه بی‌حساب و کتابِ عید یک طرف، پول کنار گذاشتن برای عیدی دادن به بچه‌های فامیل هم یک طرف. خنده‌دار این است که همه از بی‌پولی می‌نالیم، ولی هم خرید عیدمان به راه است هم عیدی دادن‌مان. این وسط بعضی هستند که یا از روی اصفهانی‌بازی یا از روی عقل و تفکر، از ریخت و پاش‌ها می‌کاهند و به خرج و مخارجِ عید سامان می‌دهند. اگر واقعاً علاقه‌مندید که از مخارجِ عید و به‌خصوص خرجِ بی‌فایده و بی‌برکتِ «عیدی دادن» خلاص شوید، پیشنهادی ساده برای‌تان دارم.

1.  به همه عیدی بدهید، نه فقط بچه‌ها.
2.  به جای پول (آن هم اسکناسِ سبز و قرمزِ رقم بالا) چیزی هدیه بدهید که به کارِ مردم بیاید نه آن‌که حبابی به حباب‌هایِ زندگی‌شان بیفزاید.
3.  اصراری نیست با عیدی چشمِ مردم را در بیاورید. ساده باش ولی وقار داشته باش.

در عیدی دادن پیشنهاد می‌کنم به دو چیز دقت کنید:

1.  صرفهٔ اقتصادی
2.  کاربردِ عیدی

همه از دم می‌دانیم که پولِ عیدی فوق‌العاده بی‌برکت است. خب معلوم است؛ طرف راضی نیست و توی رودربایستی و بدبختی مجبور می‌شود هی به بچه‌ها و نوعروس‌ها پولِ زور بدهد. معلوم است که چنین پولی برکت نمی‌کند. راهِ حلش چیست؟
من و بانو چند سال است که کتاب هدیه می‌دهیم. برای سنین مختلف هم کتاب‌های مختلف در نظر می‌گیریم. شما هم می‌توانید این راه را امتحان کنید. منتها اگر فکر می‌کنید نفسِ کتاب هدیه دادن مطالعه را ترویج می‌کند و شما را فردی فرهنگی نشان می‌دهد، سخت در اشتباهید. اتفاقاً ملت دربارهٔ شما می‌گویند «چه خسیس!» ولی عیب ندارد. با چند کارِ ساده می‌توانید هدیهٔ مکتوب‌تان را جذاب، مفید و دوست‌داشتنی کنید:

1.  کتابِ خوب انتخاب کنید. برای این کار به کتاب‌فروشی‌های خوب مراجعه کنید. فکر نکنید چون برای بچه کتاب می‌خرید پس دکهٔ روزنامه‌فروشی هم بهترین فروشنده است. کتابی بخرید که ناشر، نویسنده، مترجم، شاعر و ویراستارش حرفه‌ای باشند. هر آشغالی را که هدیه نمی‌دهند!
2.  کتاب را خوب کادو کنید. برای کادو کردنش وقت و ذوق خرج کنید. تأکید می‌کنم نیازی به صرفِ هزینهٔ بالا نیست، فقط کافی است کمی ذوق داشته باشید. برای بچه یک‌جور، برای بزرگ‌ترها یک‌جور.
3.  یک دست‌نوشته همراهِ کتاب کنید. دست‌نوشته‌ای که خاصِ مخاطب‌تان باشد. چیزی ماندگار که حسی را منتقل و حسی را بیدار کند. حالا این دست‌نوشته (که کوتاه هم باید باشد) ممکن است یک داستانک باشد، یا یک قطعه شعر از نوعِ «عباس حسین‌نژاد»ی‌اش!
4.  برای هدیه‌تان به اندازه تبلیغ کنید. نه خیلی زیاد چرب‌زبانی کنید، نه خیلی به بهانهٔ تعارف تو سرِ هدیهٔ خودتان بزنید.
5.  از بچه‌ها و بزرگ‌ترها بخواهید در خانهٔ خودتان عیدی‌شان را باز کنند. این‌جوری شما فرصت می‌کنید واکنش‌ها را ببینید و بفهمید که اساساً سالِ آینده چه کسی استحقاقِ گرفتنِ هدیه را دارد و چه کسی ندارد. تعارف‌بردار هم نیست. واقعاً بعضی‌ها با کتاب حال نمی‌کنند و بنابراین اصراری نیست یک شیء اضافی و بی‌مصرف به اشیای خانه‌شان اضافه کنید.
6.  وقتی هدیه باز شد، دربارهٔ آن با مهمان‌تان حرف بزنید. اطلاعاتِ کاملی دربارهٔ خوبی‌های اثر بهش بدهید و «زمانِ لازم برای مطالعه» + «نتیجه و کاربردِ مطالعه» را با او در میان بگذارید. حتماً برای این کار هوش و حواسِ خود و مهمان‌تان را جمع کنید و از ادبیاتِ صمیمی و هیجانی استفاده کنید.
7.  اگر تعدادِ بالایی از یک کتاب بخرید، می‌توانید از فروشنده درخواستِ تخفیف هم بکنید. ضمنِ آن‌که می‌توانید کتاب‌هایی را انتخاب کنید که ارزان‌تر هستند.

* می‌توانید همچین پیشنهادی را برای خانه و خانوادهٔ خودتان «مناسب‌سازی» کنید و از عیدِ کم‌قیمت لذت ببرید.
* کتاب‌فروشی‌ها هم می‌توانند در این ایام با توجه به همین پیشنهاد یک برنامهٔ «فروش ویژه» ترتیب بدهند.