فیلمِ «چ» را بالأخره دیدم. و به‌نظرم این فیلم فیلمِ چمران نبود، بلکه فیلمِ خمینی بود؛ خمینی‌ای که چمران هم داشت.
فیلمی خوش‌ساخت بود و خوش‌تکنیک. نمی‌فهمم آقایانی که این همه در موقعِ اکران علیه فیلم مصاحبه و سخنرانی کردند حرفِ حساب‌شان چه بود. ان‌شاءالله که قصدِ خیر داشتند.
خوابم می‌آید و بیش از این نمی‌توانم دربارهٔ فیلم بنویسم. فقط این‌که بعد از مدت‌ها اولین فیلمی بود که تماشایش خسته‌ام نکرد. فیلم مشتاقم کرد به خواندنِ کتابِ کردستانِ شهید چمران.
خمینی‌ای که چمران هم داشت
