به‌تبعِ نظریه‌های مارشال مک‌لوهان، زمانۀ نو را زمانۀ انفجار اطلاعات نامیدند. ترکش‌های این انفجار سر تا پای‌مان را خلیده. ما بی‌آنکه شکوه کنیم یا ردِ زخم را به چشمِ سر ببینیم، مجروحِ اطلاعاتیم. ترکش‌های انفجارِ اطلاعات، زهری سحرانگیز دارد: هر لحظه شهوتِ زخمی نو در تن و روحِ ما ترشح می‌کند. حالا با بیماریِ شهوت …

محرک‌های زیرآستانه‌ای یا تبلیغاتِ مخفی وجود دارد؟ هنوز کسی دقیق نمی‌داند. از زمانی که دکتر اسکریپچر -استاد دانشگاهِ ییل- در کتابی از این مفاهیم سخن گفت لااقل ۱۱۸ سال می‌گذرد ولی هنوز کسی به‌درستی وجودِ چنین چیزی را اثبات نکرده است.

انسان مدرن خواب ندارد. از مشغله‌های پرحجم حرف می‌زنم؟ نه. تأکید می‌کنم: انسان مدرن خواب ندارد. پدیده‌های فناورانه هر لحظه در حالِ پیشرفت‌اند. سرعتِ رشدشان از سرعتِ هرچه خیال کنیم بیشتر است. هوش مصنوعی گوگل و توییتر و اینستاگرام و فیس‌بوک و چیزهای مشابه بی‌توقف رشد می‌کنند. انسان مدرن خواب ندارد. وقتی چشم‌های‌مان را می‌بندیم …

بریده کتاب در شبکه‌های اجتماعی سریع‌تر از نسخه‌های کتاب در کتابفروشی‌ها دست به دست می‌شود. جای خوشحالی‌ست؟ نه. چرا؟ پیش‌تر دربارۀ تأثیرِ نامطلوبِ ول‌گردی نویسنده در شبکه‌های اجتماعی زیاد گفته‌ام. حضورِ نویسنده در شبکۀ اجتماعی مساوی‌ست با نوعی خودارضایی: تن و جان می‌رود و نطفه‌ای جای‌گیر نمی‌شود. حرافی و پرگویی یکی از خصایص شبکه‌های اجتماعی‌ست. …

توییتر، تلگرام و اینستاگرام گرداب محتوا هستند. پیش‌تر دربارۀ این موضوع دو مقالۀ بلند نوشته‌ام. شبکه‌های اجتماعی و مطالعه و ما پطروس نیستیم را می‌توانید سرِ فرصت بخوانید. اما اگر بخواهید مختصر و مفیدتر به دربارۀ تولید محتوا در شبکه‌های اجتماعی «سرعت‌محور» بدانید، برای‌تان خواهم گفت:   سوار بر اسبِ قرضی بسترهای تولید محتوا نظیر تلگرام، اینستاگرام …

رسانه ابزار ما یا ما مطیع رسانه؟ حدس می‌زنید مسخره‌ترین جمله‌ای که در دو سالِ اخیر شنیدم چیست؟ چیزی دربارۀ اختلاس‌های میلیاردی؟ وعده‌های سیاسی؟ نه، جمله این است: «به هر حال با توجه به گسترشِ شبکه‌های اجتماعی، باید خودمان را با آن‌ها همراه کنیم.» جملۀ مضحکِ بالا را نه یک بار که بارها شنیدم. گویندگانش …