مزمزه کلماتاشاره: آنچه در ادامه می‌خوانید متنی‌ست که سرکار خانم ملیحه بیگی -کتابدار- برای معرفی «مزمزهٔ کلمات» در نشست کتابخوان (شهریور 1394) نگاشته و خوانده است.
معرفی من، کتاب “مزمزه کلمات” اثر حسام الدین مطهری است. کتابی با طعمی تلخ ولی حقیقی و ناب!
این کتاب را انتخاب کردم چون کلمات و جملاتش به دلم نشست. چون با طبع و روحیاتم سازگار است، چون این کتاب بدنبال تحول است، بدنبال تغییر. حس بلند شدن و قیام کردن را در آدم بوجود می آورد که تو هم، به سهم خودت، کاری باید  بکنی. گذشته از این، نویسنده توانسته است یک حس مشترک با خواننده ایجاد کند. نویسنده اطلاعاتی به تو می دهد که به خیلی از آنها واقفی ولی خوشحال میشوی که کسی با تو همدردی می کند و یا از زاویه دیگری که تو از آن غافل بودی به آنها نگاه می کند.
 
1
هدف نویسنده ایجاد تغییر است برای بهبود فعالان کتاب و کتابخوانی. از ممیزان گرفته تا پدیدآورندگان و ناشران و کتابفروشان، مسئولین مملکتی و رسانه ها و در نهایت خود مردم. همه و همه مسئولیم که در آینده بزرگسالانی داشته باشیم تا حسرت گذشته بدون کتاب را نخورند.
نویسنده: دوست دارم پدر و مادرانی “حاشیه بر کتاب” و “مزمزه کلمات” را بخوانند و نگذارند فرزندشان حسرت بخورد. دوست دارم میراثی به جا گذاشته باشم که به آنها یادآوری کند زندگی بدون دل سپردن به دنیای کلمات، زندگی پر رنج و زجری خواهد بود.
شاید گوش شنوا و مرد عملی برای اجرای ایده هایش پیدا کند.
می­گوید ایده‌­هایی را مطرح می­کنم تا شاید اگر کسی زورش می­رسد، آنها را بدرستی پیاده کند.
 
2
وقتی من این کتاب را خواندم دلایل بسیاری از کاستی و کمبودها در رابطه با خواندن برایم روشن شد. اینکه چرا جلسات نقد ما دلچسب و خوشایند نیست؟ چرا نمایشگاههای کتاب ما، مسابقات کتابخوانی ما و سیرهای مطالعاتی فرمایشی ما بازدهی ندارد؟ نشر دیجیتال ما چرا فعال نیست؟ چرا ممیزی ما مسئولیت قبول نمی کند؟ چرا مردم ما کتاب نمی خرند و کتابفروشی های ما بی رونق است؟ اصلا چرا کتاب بخوانیم؟ اگر کتاب خواندن حیاتی است؛ چه کتابی برای خواندن انتخاب کنیم، چطور آن را بخریم؟ (کتاب خریدن هم آداب دارد) کجا و چگونه آن را بخوانیم تا لذت ببریم؟ چرا نویسنده و مخاطب باید ارتباط مستقیم و دوسویه داشته باشند؟ آیا تلویزیون و سایر رسانه ها می توانند جایگزینی برای کتاب باشند؟ و آیا باید از هر وسیله ای استفاده کرد تا کتاب فقط فروش رود؟
3
چیزهای جدیدتری نیز از خواندن این کتاب یاد گرفتم اینکه کتابها انرژی کسانی را که دوستشان دارند جذب می کنند، اینکه دست هر کسی که باشند بخشی از روح دوستدارشان در آنها باقی می ماند.
اینکه کتابخوانی مان با پایان کتاب تمام نمی شود؛ از پی آن فکر تازه می آید، ایده های جدید خلق می شود؛ اینکه همیشه به گونه ای کتاب را تبلیغ کنیم که حس کمال طلبی و ایده آل گرایی مخاطب را ارضا کند. از نویسنده یاد گرفتم که همه ما در مورد آینده روشن فرزندانمان مسئولیم. کودکان معصومی که از لذت کتابخوانی محروم مانده اند. کودکانی که تقریبا فراموش شده اند و در دنیای بازیهای اینترنتی و موبایل و تبلت گم شده اند. کودکانی که حس پرسشگری و تخیلشان را تصاویر تلویزیون و رایانه کور کرده است. نویسنده از ما می خواهد که بگذاریم کودکانمان در کودکی، کلمات را مزمزه کنند مثل غذایی که می خورند در سراسر بدنشان جریان یابد و جذب قسمتهای مختلف شود.  اینگونه رشد کنند و بزرگ شوند.
 
4
نویسنده:”آنچنان حسرت می خورم که می خواهم زمان را به عقب برگردانم. دوباره کودکی باشم که مادرم برایم کتابهای خوب می خرد و می خواند. می خواهم دوباره خودم را به کتابهای کودکانه بسپارم. شاید… شاید فرصت از دست رفته جبران شود.
مزمزه کلمات یک کتاب انگیزشی است. کتابی است برای تغییر نگرشها. دنباله و کامل کننده “حاشیه بر کتاب”  که قبلا نویسنده نوشته است. مطمئنم که خیلی ها از خواندن این کتاب لذت می برند. حسام الدین مطهری ایده هایی را مطرح می کند برای همه کتابخوانان و کتاب نخوانان. اول از همه کتاب نخوانانی که دوست دارند کتابخوان شوند دوم کتابخوانانی که می خواهند از خواندنشان بیشتر لذت ببرند و سوم کتابخوانان حرفه ای که هنوز فوت کوزه گری را برای جذب مخاطب و کتابخوان کردن دیگران یاد نگرفته اند و به همه از بالا نگاه می کنند.
 
5
شاید فرهنگ عمومی با چنین کتابهایی تغییر کند و کتابخوانی در ایران رنگ بگیرد و مردم ما کتابخوان، آگاه و صاحب اندیشه بار بیایند. این تغییر نگرش البته باید سریع اتفاق بیفتد. سریع پخش و به همه منتقل شود.  مثل همان کاری که ویروسها می کنند. ویژگی همه گیر بودن بسیار مهم است. کتابخوانی در ایران نیازمند چنین تحولی است. برای همین است که این کتاب ارزشمند است. به قول نویسنده اگر امروز حواسمان نباشد ممکن است فردا دیر شود.

حسام الدین مطهری

حسام الدین مطهری

داستان‌نویسم. دربارۀ انسان می‌نویسم و قصه می‌بافم. این کار برایم نوعی جستجوگری است: جستجوی نور. این روزها برای امرار معاش به حرفۀ تجربه‌نویسی (UX Writing) و تبلیغ‌نویسی (Copywriting) مشغولم.

نظر شما چیست؟

حسام‌الدین مطهری

من داستان‌نویس و کپی‌رایتر هستم. دربارۀ انسان می‌نویسم و قصه می‌بافم. این کار برایم نوعی جستجوگری است: جستجوی نور.

تماس:

ایران، تهران
صندوق پستی: ۴۳۷-۱۳۱۴۵
hesam@hmotahari.com